คำกล่าวโบราณว่าไว้
คนฉลาดและขยัน ให้เป็นแม่ทัพ
คนฉลาดแต่ขี้เกียจ ให้เป็นเสนาธิการ
คนโง่และขี้เกียจ ให้เป็นพลทหาร
คนโง่แต่ขยัน ให้เอาไปตัดหัวทิ้งทันที
1.คนฉลาดและขยัน เขาบอกให้เลี้ยงไว้ ส่งเสริมให้เป็นนายคน ให้คอยสั่งการทั้งบู๋และบุ๋น ตัดสินใจเด็ดขาด เป็นหัวหน้าทีมีประสิทธิภาพ สมควรยกย่อง
2.คนฉลาดแต่ขี้เกียจ เขาบอกให้ทำงานที่ใช้สมอง ไม่ต้องลงมือ คอยวางแผนการจะเหมาะสม ให้คอยเป็นที่ปรึกษา
3.คนโง่และขี้เกียจ เขาบอกให้เลี้ยงไว้ คอยจับตา คอยแนะนำ และสั่งให้ทำตามปล่อยให้ทำเองไม่ได้ ถึงมันโง่แต่ก็จะไม่สร้างความเดือดร้อนเพราะมันขี้เกียจ ให้เป็นพลทหารคอยทำตามคำสั่ง
4.สุดท้าย ไอ้พวกโง่แต่ขยัน เขาบอกว่ามีอันตราย ไอ้พวกนี้ไม่ไหวเขาให้เอามันไปตัดหัว เพราะมันจะขยันคิดขยันทำแต่เรื่องโง่ๆ ส่งผลให้เพื่อนหรือเจ้านายหรือคนอื่นเดือดร้อน ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งหน้าที่การงานใด มีแต่ขยันสร้างความเดือดร้อน ควรต้องกำจัดทิ้ง
คำโบราณว่าไว้ยังใช้ได้กับเหตุการปัจจุบัน ปัญหาคือผู้นำองค์กร หรือผู้บริหารในปัจจุบัน เก่งหรือมีความสามารถเพียงพอที่จะจำแนกคนทั้ง 4 ประเภทนี้ออกหรือเปล่า หรือหลงมัวเมาเอาแต่เล่นพรรคเล่นพวก มองไอ้คนประเภทที่ 4 เป็นประเภทที่ 1 ซึ่งจะนำมาซึ่งความล่มสลายขององค์กร
คำถามคือ คุณประเมินตนเองเป็นคนประเภทไหน?
posted from Bloggeroid